Via It’s Nice That stuitte ik op het werk van Adam de Boer. Dat klinkt Nederlandser dan dat hij volgens mij is, ik houd van Engels uitgesproken Nederlandse namen, want hij combineert settings van zijn hometown LA met de witte outlines van het textielverven van z’n Indonesische / Javaanse roots op doeken van 50 x 50 inch. Machtig mooi.
Eighties handhelds zijn en blijven een sight voor je ogen. De Nintendo’s zijn toch wel favoriet, hoewel de crystal screens helemaal aan mij voorbij zijn gegaan? Op gestumbeld via Kottke en ze zijn allemaal: amazing ✨
Vijf jaar Japans design van 1902 tot en met 1906 in één grote scrollcollectie van meer dan 500 pagina’s van het Smithsonian. En nog mooier toe- en uitgelicht bij favoriet TPDR.
Paaseieren, but make it art: enter psyanky. Een Oekraïense traditie die ons kliederen met waterverf toch een beetje sneu doet aanvoelen. Koken, waxen en aan de slag. Nouja, volgend jaar maar weer dan.
Vorig jaar was ik vrij lyrisch over Kumkum’s werk op Coachella, dus tof om weer op nieuw werk te stuiten. The Lost Mystics zien er weer even zo vet uit, misschien nog wel beter, en geven een beetje cultureel verantwoorde Transformer vibes af. Neato.