Het werk van Dmitri Aske doet mij op de één of andere manier heel erg aan Transformers G1 denken. Lekker blokkerig, grove lijnen en veel kleuren. En niet alleen digitaal, maar hij is ook aan gebouwen begonnen. Pretty stuff.
Wat als je niet opgaat in de massa, maar erin verdwijnt? In de serie Camo van Thandiwe Muriu worden vrouwen één met kleurrijke Ankara-waxstoffen. De portretten zijn visuele statements over identiteit, erfgoed en vrouw-zijn, opgebouwd met alledaagse objecten als haarspelden, muggenwierook en wc-rollen. Symbolen van creativiteit en hergebruik in Kenia.
Wat gebeurt er met een gebouw als je z’n omgeving weghaalt? Als je de ziel van de stad vervangt door leegte, maanlandschappen of eindeloze woestijnen? In de serie Misplaced van Anton Repponen worden landmarks uit hun vertrouwde omgeving gerukt en gedropt in desolate, vreemde oorden. De Duomo van Milaan
Nu ligt Akita niet om de hoek, dus de kans dat je er binnenloopt is vrij klein. Maar de koffielijn van 08coffee is ook online te bestellen (of te bekijken, ook goed he) én is de cutest. Dat komt vooral door de Shiba Inu, want look at it. Of Akita
Voor goede packaging moet je meestal bij gin of vodka zijn, maar tegenwoordig gaan ze vooral los op: kombucha. Net als gin niet echt weg te krijgen, maar ook deze zien er weer wonderschoom en fresh uit.