Een schoolplaat vol rook, reizigers en reclame: zo verwelkomde Amsterdam Centraal je eind 19e eeuw. Kunstenaar Bernardus Bueninck legde het station vast in volle bedrijvigheid – met hoeden, stoom en een joekel van een advertentie voor Blookers Cacao. En vooruit, eentje voor ODOL uit Delft.
Vanaf 11 juli 2025 heeft het Stedelijk een expositie over de grafisch icoon Karel Martens. Althans, icoon gebruik ik nu heel gemakkelijk, maar dus nog nooit van de beste man gehoord. Ook erg. Maar zo gaan die dingen. En dat terwijl zijn werk ge-wel-dig is. Hallo Volkskrant en New York
De Franse kunstenaar Mantra tovert kale muren om tot vlinderkasten op XL-formaat. Superrealistisch, zonder projecties of poespas — gewoon penseel, precisie en geduld. Zijn murals lijken ontsnapt uit een natuurhistorisch museum, maar dan op straat, gratis en voor iedereen.
Urban Tetris van Mariyan Atanasov is een visuele spelerij met de flats van Sofia. Met oog voor detail en gevoel voor ritme schuift hij de iconische Bulgaarse woonblokken als Tetris-stukken in nieuwe patronen. Wat normaal gesproken functioneel en massief is, krijgt zo een lichte en speelse vibes. Dobre.
Wat als je niet opgaat in de massa, maar erin verdwijnt? In de serie Camo van Thandiwe Muriu worden vrouwen één met kleurrijke Ankara-waxstoffen. De portretten zijn visuele statements over identiteit, erfgoed en vrouw-zijn, opgebouwd met alledaagse objecten als haarspelden, muggenwierook en wc-rollen. Symbolen van creativiteit en hergebruik in Kenia.