Current obsession: de architect tekeningen van landmarks. Zo struikelde ik over deze set van het Sydney Opera House van Jørn Utzon en consorten. Waanzinnige details, en inmiddels natuurlijk een heus landmark. Jammer dat het 323 uur vliegen is, maar toch even genieten van deze allemaal.
Wat begon in 1851 als een kleine chocoladeworkshop van de Duitse immigrant Theodor von Einem groeide uit tot een koekjesimperium van het tsaristische Rusland. Na de revolutie ingeslikt door de Sovjetstaat en hernoemt naar Krasny Oktyabr. Oftewel Rode Oktober. Tot zover mijn Wikipedia-kennis, dus nu koekjes kijken.
Vorige week ging ik nog heel fijn op de covers van het Technika Molodezhi uit de Sovjet-Unie, dus dan kan het geen toeval zijn dat ik vandaag over infographics struikel van het Hongaarse Tudomány és Technika. Wie kent het niet?
Tekhnika Molodezhi (oftewel Techniek voor de Jeugd) was het sciencefiction- en technologieblad van de Sovjet-Unie dat vanaf 1933 liep. De covers zijn een feest van techno-optimisme. Ruimtestations in ringvorm, zwevende luchtschepen en futuristische architectuur. Kortom: genieten ✨
Op de één of andere manier heb ik een haat-liefde-verhouding met generatieve kunst. Of nou ja, kunst, dat maakt het soms een beetje lastig. Tegelijkertijd is kunst met tech juist weer heel vet, want iemand moet het wel programmeren? Hoe dan ook, ik weet nog niet zo goed wat ik